| Z-HARFİ | |
| Kelime / Kelime Grubu | Anlam |
| ZAAF | Zayıflık, güçsüzlük. |
| ZABIT | Tutanak, tutanağa geçme. |
| ZABIT CERİDESİ | Tutanak gazetesi. |
| ZABIT DEFTERİ | Eski hukukta, tapu sicili gibi kullanılan defter |
| ZABIT KATİBİ | Hâkime yardımcı olan ve oturumlarda konuşulanları tutanağa geçen kâtip. |
| ZABIT VARAKASI | Elkoyma yazısı. |
| ZABITA | Kolluk işleri. |
| ZABITNAME | Tutanak |
| ZABT | Elkoyma, suç âletini ele geçirip ilgili makama teslim etme. |
| ZABT U RABT | Tutup bağlama, disiplin altına alma |
| ZABTNAME | Tutanak |
| ZA-F-I TE-LİF | İfade bozukluğu |
| ZAHİR | Aleni. |
| ZAHİRE | Gerektiği zaman harcanmak üzere ambarda saklanan hububat |
| ZAHİREN | Görünüşte. |
| ZAHİRÎ | Görünen. |
| ZAHİRİ | Görünen |
| ZAHR | Sırt, arka taraf. |
| ZAİD | Lüzumsuz, gereksiz |
| ZAİF | Güçsüz. |
| ZAİL | Bitme |
| ZAİT | Fazla, gereksiz. |
| ZAMANAŞIMI | Kanunla belirtilen zamanın geçmesi nedeni ile bir hakkı kazanma veya kaybetme. |
| ZAMİME | Ek; Ekleme. |
| ZAMİN | Kefil |
| ZÂMİN | Asıl borçludan ayrı olarak borcu ödemek yükümlülüğünde kalan. |
| ZAMİN OLMAK | Sorumlu olmak. |
| ZÂNİ | Zina yapan erkek. |
| ZANİN | Sanık. |
| ZANİYE | Zina yapan kadın. |
| ZANLI | Sanık, şüpheli. |
| ZAPT | Zorla alma. |
| ZARARDİDE | Zarara uğramış olan. |
| ZARFÇI | Dolandırıcı. |
| ZARFINDA | Süresinde. |
| ZARP | Güçlü etki. |
| ZARURET | Mecbûriyet, zorunluluk. |
| ZARURET HALİ | Zorda kalma durumu. |
| ZARURİ | Mecbûrî, zorunluluk. |
| ZAT | Kişi. |
| ZATİ | Özel, kendine ait. |
| ZAYF | Kalp. |
| ZAYİ | Kayıp. |
| ZEAMET | Osmanlılarda sipahilere verilen en büyük tımar. |
| ZEBANZED | Söz arasında kullanılan alışılmış söz. |
| ZECİR | Yasak etme, zorlama. |
| ZECR | Önleme. |
| ZECRİ TEDBİR | Önleyici tedbir. |
| ZEHAB | Bir fikre, düşünceye uyma. |
| ZEHEB | Altın |
| ZELİL | Hor, hakir. |
| ZEM | Kınama. |
| ZEMİN | Yer. |
| ZER | Altın,para |
| ZEVAHİR | Görünüm. |
| ZEVAİT | Vakıfta gelirin dağıtılmasından sonra geri kalan |
| ZEVAL | Son; yok olma |
| ZEVAT | Şahıslar, kişiler. |
| ZEVCİYYET | Karı-kocalık; eşlik |
| ZEYİLNAME | Bir belgenin eki ve açıklaması niteliğindeki yazı. |
| ZEYL | İlave. |
| ZEYLEN | İlave olarak. |
| ZEYLNAME | Sigorta poliçesinin yürürlülüğü sırasında meydana gelen değişikliği belirten ek sigorta sözleşmesidir. |
| ZIMMEN | Dolayisiyle, dolaylıca. |
| ZIMMINDA | Kapsamında. |
| ZIMN | Gizli istek. |
| ZIMNINDA | Dolayısıyla |
| ZIMNİ | Üstü kapalı; açık olmayan |
| ZIRAR | Birbirlerine karşı zarar verme. |
| ZİHN | Anlama, bilme. |
| ZİHNİ KAYIT | Bir kimsenin bilerek ve isteyerek, asıl iradesiyle uyuşmayan bir beyanda bulunması |
| ZİHNİYET | Düşünce, anlayış. |
| ZİKİR | Anılma. |
| ZİKR | Anma. |
| ZİKRETMEK | Anmak; anılmak |
| ZİLLİYED | Bir şeyi fiilen kullanan, elinde bulunduran. |
| ZİLYET | Bir şeyi fiilen elinde bulunduran kişi |
| ZİLYETLİK | Bir şey üzerinde fiili hakimiyet bulundurma |
| ZİMMET | Borç. |
| ZİNCİRLEME SUÇ | Bağlantılı bir şekilde devam eden suç. |
| ZİR | Alt. |
| ZİŞAN | Şanlı. |
| ZİYA | Kaybetme |
| ZİYADE | Fazla |
| ZİYAN | Zarar, hasar. |
| ZİYNET | Süs takası. |
| ZORLA YÜRÜTME | Bir kimsenin kanunen yapmak zorunda olup da yapmadığı bir işi kanun zoru ile yaptırmak. |
| ZUHUL | Hata. |
| ZUHUR | Başgösterme. |
| ZUHUR ETMEK | Doğmak |
| ZURUF | Zarflar. |
| ZÜBDE | Sonuç,özet. |
| ZÜHUL | Yanılma. |
| ZÜKUR | Erkekler |
| ZÜKÜR | Erkekler |
| ZÜLL | Alçalma. |
| ZÜMRE | Sınıf, grup. |
| ZÜRRA | Çiftçiler, ziraatçiler. |
| ZÜRRİYET | Nesil. |
| ZÜYUF | Madeni sahte para. |
29 Temmuz 2013 Pazartesi
Hukuk Sözlüğü Z-HARFİ
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder