K-HARFİ | |
Kelime / Kelime Grubu | Anlam |
KAANÎ | Yeter bulan |
KAANİ | Kanaat eden, yeterli bulan. |
KAASIR | Zorla işleten; kısa |
KABAHAT | Hafif hapis ya da hafif para cezası. |
KABALA | Götürü. |
KABİL | Kabul eden; olabilir |
KABİLİNDEN | Cinsinden. |
KABİLİYET | Yetenek. |
KABL | Önce. |
KABZ | Alma; edinme |
KABZETME | Alma. |
KABZIMAL | Tarım ürünü yetiştiren çiftçi ile satıcılar arasında aracılık yapan kişi. |
KAÇAK | Kanun hükümlerinden kurtulmaya çalışan. |
KAÇAKÇI | Yasaklanan malların ticaretiyle uğraşan. |
KADASTRO | Arazilerin, sınırlarını ve sahiplerini plan dahilinde belirleme işi. |
KADAVRA | Ceset. |
KADH | Çekiştirme |
KADİM | Çok eski; eski |
KADİMEN | Eski zamandan beri. |
KADÜK | Değerini yitirmiş, eskimiş |
KADÜK OLMA | Geçersiz. |
KAFFE | Hep; bütün; tüm |
KÂFFE | Tüm, bütün. |
KÂFİ | Yeterli |
KÂFİL | Kefil olan. |
KAGİR | Taş ve tuğladan imal edilmiş yapı |
KAHİN | Olgun. |
KAHREN | Zor uygulayarak. |
KAİDE | Kural; ilke; prensip |
KAİDEVİ | Kural olarak. |
KAİL | Razı olmuş. |
KAİM | Başka bir kişinin yerine geçen |
KAİME | Kağıt para |
KAİMEN | Yıkılmamış. |
KAİN | Mevcut bulunan. |
KAL | Koparma; sökme |
KALB | Asılla ilgisi olmayan. |
KALBETME | Değiştirme; çevirme |
KALBOLUNMAK | Değiştirilmek. |
KALIT | Miras , bırakılan |
KALİL | Yetersiz. |
KALP | Sahte. |
KAM | Ezme, yıkma. |
KAMBİYO | Yabancı paraların alım ve satımı. |
KAMBİYO SENETLERİ | Poliçe, çek, bono |
KAMİL | Yetişkin. |
KÂMİL | Yetkin, erişkin, eksiksiz. |
KAMİLEN | Eksiksiz, tam. |
KAMU | Toplum, cemiyet. |
KAMU DAVASI | Âmme davası. |
KÂMUS | Sözlük. |
KANAATBAHŞ | İnandırıcı |
KANIT | Delil. |
KANİ | İkna olan. |
KANUN | Bir kısım değişmez kurallar. |
KANUN KAÇAĞI | Suç işleyen ve fakat tutuklanamadığından serbestçe dolaşan kimse. |
KANUN LAYİHASI | Tbmm ne sunulmuş olan kanun taslağı. |
KANUN TEKLİFİ | Tbmm üyelerinin hazırlayıp sundukları kanun tasarısı. |
KANUN VAZ'I | Kanun konulması. |
KANUN VAZII | Kanun koyucusu. |
KANUNA MUGAYİR | Kanuna aykırı. |
KANUNA MUHALEFET | Kanuna aykırılık. |
KANUNİ | Kanuna uygun, yasaya uygun. |
KANUN-İ ESASİYE | Anayasa, devletin temel yapısını ve temel ilkeleri gösteren hukuk metni. |
KANUNİ FAİZ | Kanunla belirlenen faiz. |
KANUNİ ISTILAH | Kanun terimleri. |
KANUNİ MİRASÇILIK | Mirasçılığı kanunla belirlenen kimseler. |
KANUNİ TEMSİLCİ | Kaynağını kanundan alan temsilci. |
KANUNİLİK | Yasaya uygunluk. |
KANUNLARIN MÜLKİLİĞİ | Kanunların ülkede herkese tatbiki edilmesi. |
KANUNLARIN ŞAHSİLİĞİ | Kanunların yürürlükte olduğu ülke dışında ki vatandaşlarına tatbik edilmesi. |
KANUNLAŞTIRMA | Bütün yazılı ve yazısız hukuk kurallarını birleştirme. |
KANUNNAME | Kanun kitabı. |
KANUNSUZ EMİR | Anayasa ve kanunlara aykırı biçimde verilen emir. |
KAPARO | Vazgeçme parası. |
KAPORA | Sözleşme veya anlaşma yapılırken verilen güvence parası |
KARABET | Yakınlık |
KARÂBET | Hısımlık, akrabalık |
KARAİN | Karineler,belirtiler. |
KARAR | Hüküm. |
KARAR TASHİHİ | Karar düzeltme. |
KARÂR-GÎR | Kararı verilmiş; karara bağlanmış |
KARARNAME | Bakanlar kurulunca verilen kararlar. |
KARHA | Yara. |
KARİNE | İpucu; belirti; emare |
KÂRİNE | İpucu. |
KARİNEYİ HAL | Duruma göre |
KARİYE | Köy. |
KARYE | Köy |
KARZ | Ödünç |
KASABAT | Kasabalar |
KASD | Bilerek ve isteyerek yapmak. |
KASEM | Yemin, and. |
KASIR | Akılca kusurlu. |
KASİRİN | Akılca kusurlu kişiler |
KASR | Kısaltma, kısma. |
KAST | Bir eylemi ve sonuçlarını bilerek ve isteyerek yapma iradesi |
KAT | Karar verme; sona erdirme |
KAT MALİKİ | Bağımsız bölümler üzerinde kurulan kat mülkiyeti hakkına sahip olan kişi. |
KATIĞ | Durduran, kesen |
KATİBİ ADİL | Noter |
KATİL | Adam öldüren. |
KATİYET KESBETMEK | Kesin hale gelmek |
KAVAİD | Kurallar. |
KAVÂİD | Usuller; kurallar; yasalar |
KAVAİM | Emirler. |
KAVANİN | Kanunlar. |
KAVÂNİN | Kanunlar. |
KAVÎ | Kuvvetli. |
KAVİ | Kuvvetli |
KAVL | Söz, karar, sözleşme. |
KAVLEN | Sözle. |
KAVLÎ | Sözle. |
KAVLİNCE | Gereğince. |
KAYD | Sınırlama, belirtme. |
KAYYUM | Belli bir malın yönetilmesi veya belli bir işin yapılması için görevlendirilen kimse |
KAZA | Yargı |
KAZA ÇEVRESİ | Mahkemelerin yargılama alanları. |
KAZA HAKKI | Yargı hakkı. |
KAZAEN | Anlaşmazlıkların yargı yerleriyle çözümlenmesi yolu ile |
KAZA-Î MERCİ | Yargı organı; mahkeme |
KAZAÎ TEFSİR | Yargısal yorum |
KAZAİ KARAR | Yargı mercilerinin verdikleri son karar. |
KAZAİ MERCİ | Yargı makamı, mahkeme. |
KAZAİ RÜŞT | Mahkeme kararıyla reşit kılınma |
KAZAİ TEFSİR | Hâkimlerin yaptığı yorum. |
KAZAİ TEMLİK | Bir alacağın mahkeme kararıyla karşı tarafa geçirilmesi işi. |
KÂZİB | Yalancı. |
KAZİYE | İş,dava, teklif. |
KAZİYYE | Mesele, dava. |
KAZİYYE-İ MUHKEME | Kesin hüküm |
KE-EN-LEM-YEKÜN | Yokmuş, hiç olmamış gibi |
KEFALET | Bir kimsenin alacaklısına karşı, o kimsenin borcunun yerine getirilmesini sağlamak yükümlülüğü altına girmek. |
KEFALET | Kefil olma |
KEFF | Vazgeçme. |
KEFF-İ YED | Vazgeçme; karışmama |
KEFFİYET | Vazgeçme. |
KELAL | Yorgunluk. |
KELAM | Söz. |
KEMAKAN | Eskisi gibi. |
KEMAL | Olgunluk; eksiksizlik |
KEMALİYLE | Eksiksiz olarak, tam |
KEMİYET | Nicelik. |
KEMMİYYAT | Nicelikler |
KENZ | Define. |
KERAHAT | Zorla yerine getirme. |
KERE | Defa. |
KERHEN | İstemiyerek; zorla |
KESAD | Alış verişte durgunluk. |
KESAN | Kimseler, insanlar |
KESB | Kazanma; edinme |
KESBÎ | Sonradan kazanılan. |
KESÎR | Çeşitli. |
KESİNLEŞMİŞ KARAR | Kesin hüküm. |
KESP | Kazanma. |
KESRET | Çeşitlilik. |
KESRİ | Kesirle ilgili. |
KEŞİDE | Düzenleme. |
KEŞİDECİ | Düzenleyen. |
KEŞİF | Bir şeyi ortaya çıkarmak. |
KETMETMEK | Gizlemek; saklamak |
KETUM | Sır tutabilen, sır saklayan. |
KEYFİYET | İş; durum |
KEZA | Yine. |
KEZAİLİK | Aynı şekilde |
KEZALİK | Yine. |
KISA KARAR | Hüküm özeti. |
KISAS | Karşılık olarak öldüreni öldürme. |
KISITLI | Ehliyeti sınırlanmış. |
KISTAS | Ölçü |
KISTÂS | Ölçüt |
KIŞLAK | Hayvanların kışın otlamasına uygun yer |
KIYAM | Ayağa kalkma, ayakta durma. |
KIYAS | Ayırıcı ölçü. |
KIYAS | Karşılaştırma; mukayese |
KIYEM | Değerler |
KIYEMİ | Kıymetli nesne |
KİFAYET | Yetme; yeterli olma |
KİFÂYET | Yeterlilik. |
KİFAYETSİZ | Yetersiz. |
KİMESNE | Kimse. |
KİNAYE | Dolaylı anlatım. |
KİRAREN | Tekrar olarak. |
KİSE | Para torbası, kese |
KİSVE | Elbise. |
KİTABET | Bir maddeyi kaidelerine uygun şekilde kaleme alma. |
KİTABİYYAT | Kaynakça, bibliyografya, |
KİTAB-ÜL-İCARE | Icar kitabı; Mecelle-de kira bölümü (faslı) |
KİYASET | Anlayışlılık |
KİZB | Yalan söyleme işi. |
KİZBEN | Yalan yoluyla, yalanla. |
KODEKS | İlaçların formüllerini gösteren kitap. |
KOMPETAN | Uzman. |
KONTRAT | Mukavele; sözleşme |
KONTRATO | Sözleşme,mukavele. |
KUDRET | Takat,, güç. |
KULAMPARA | Oğlancı. |
KUMPAS | Gizli tertip; Hileli düzen. |
KURÂ | Köyler. |
KURB | Yakın olma. |
KUVÂ | Güçler, kuvvetler. |
KUVVETİ MÜSELLAHA | Güvenlik kuvvetleri |
KUVVETLER AYRILIĞI | Yasama, yürütme, yargı arasında bulunması gereken ayrılık. |
KUVVETLER BİRLİĞİ | Yasama-yürütme-yargının tek elden yürütülmesi. |
KUYUD | Kayıtlar. |
KUYÛD | Kayıtlar |
KUYUDAT | Resmî kayıtların tutulduğu defter. |
KUYUT | Kayıtlar. |
KÜFÜV | Eşitlik. |
KÜLFET | Sıkıntı; zahmet; eziyet |
KÜLFET | Sıkıntı. |
KÜLLİ | Genel, bütün. |
KÜLLİYYET | Genellik, bütünlük. |
KÜSUR | Artık |
KÜŞAD | Açılış. |
KÜŞADE | Açma; işletmeye açma |
KÜŞAT | İşletmeye açmak. |
KÜTÜB | Kitaplar |
13 Ağustos 2013 Salı
Hukuk Sözlüğü K-HARFİ
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder