Ş-HARFİ | |
Kelime / Kelime Grubu | Anlam |
ŞAGİL | Meşgul eden |
ŞAĞİL | İşgal eden. |
ŞAHADET | Tanıklık |
ŞAHBENDER | Konsolos |
ŞAHIS | Kimse, kişi |
ŞAHİKA | Zirve. |
ŞAHİT | Tanık |
ŞAHSI AHAR (AHER): | Üçüncü kişi |
ŞAHSIN HUKUKU | Kişilerin şahsiyeti hakkında hükümleri içeren hukuk. |
ŞAHSİ BEYYİNE | Bir hukukî ihtilafın isbatında başvurulan isbat vasıtalarından insan ve bunun ifadesi. |
ŞAHSİ DAVA | Savcının devreye girmeden şahısların bizzat ceza mahkemelerinde açıp takip edebildikleri davalar. |
ŞAHSİ EDİM | Borçlunun bizzat bedeni ya da fikri gücü ya da yeteneği ile icra edeceği edim türü |
ŞAHSİ HAK DAVASI | Bir ceza davasında maddî ve manevî zararı olanların bunları istemek üzere açtığı dava. |
ŞAHSİ HAKLAR | Kişisel haklar |
ŞAHSİYET HAKLARI | Şahısların maddi,manevi ve ekonomik bütünlüğü üzerindeki mutlak hak |
ŞAİBE | Leke, kusur. |
ŞAKİ | Haydut. |
ŞAKULİ | Düşey. |
ŞAMİL | Kapsayan |
ŞAMİL OLMAK | Kapsamak |
ŞAMİLE | Kapsayan. |
ŞARİH | Bir konuyu ayrıntılarıyla açıklayan |
ŞART | Koşul. |
ŞART TASARRUFU | Bir hukukî işlemin yalnızca kurulmasına sebeb olan şartlı işlem. |
ŞARTLI SALIVERME | Mahkûmların, cezalarının bir kısmını çektikten sonra şartla salıverilmeleri. |
ŞAYİ | Hisse |
ŞAYİ HİSSE | Ortaklardan herbirine ait pay |
ŞAYİAN | Ortaklaşa |
ŞAZ | İstisna. |
ŞEBAHET | Benzerlik. |
ŞEBİH | Benzer. |
ŞECERE | Bir sülaleyi gösterir liste. |
ŞEFAKAT | Acıyıp esirgeme. |
ŞEFİ | Şufa (önalım) hakkı bulunan kişi |
ŞEHADETNAME | Diploma. |
ŞEHEVİ | Şehvetle ilgili. |
ŞEHİR | Kent. |
ŞEHREMANETİ | Belediye |
ŞEHREMİNİ | Belediye başkanı. |
ŞEK | Şüphe. |
ŞEKİL NOKSANLIĞI | Kanun koyucunun öngördüğü şekle uygun olarak yapılmaması. |
ŞEKİLCİ | Hukukî ilişkilerde merâsime, şekle önem veren. |
ŞEKİLCİLİK | Biçimi üstün ve önde tutan hukukî anlayış. |
ŞEKL | Biçim. |
ŞEKLİYET | Şekilcilik. |
ŞEKVÂ | Şikayetçi olma. |
ŞEMME | Koku. |
ŞER | Kötülük. |
ŞERAİT | Şartlar |
ŞERAN | Hukuk bakımından. |
ŞERAYİ | Şeriat hükümleri. |
ŞERH | Kişisel hakların, devir sınırlamalarının ve geçici tescilin, tapu siciline yazılmasını gösteren terim |
ŞERHETMEK | Açıklama yapmak. |
ŞERİ | Metne bağlı. |
ŞERİF | Mübarek, kutsal. |
ŞERİK | Ortak |
ŞERİR | Kötü, kötülük işleyen. |
ŞETTA | Farklı, değişik. |
ŞEVKET | Büyüklük, heybet, ihtişam |
ŞIKKEYN | Bir işin iki yönü. |
ŞİAR | Özellik. |
ŞİBH | Benzeme. |
ŞİBH (ŞİBİH) | Benzer |
ŞİBİH | Benzer. |
ŞİFAHEN | Sözlü olarak, yazılı olmanın zıddı. |
ŞİFAHÎ | Sözlü. |
ŞİFAHİ | Sözlü. |
ŞİFAHİ BEYAN | Sözlü açıklama |
ŞİKAK | Uyuşmazlık. |
ŞİKESTE | Özelliğini kaybetmiş. |
ŞİMAL | Kuzey. |
ŞİMENDİFER | Tren. |
ŞİRA | Satın alma. |
ŞİRAZE | Tertip. |
ŞİRKET | Ortaklık. |
ŞİTA | Kışlık. |
ŞUABAT | Şubeler. |
ŞUFA | Öncelikli alım |
ŞUHUT | Şahitler |
ŞUYU | Duyulma, yayılma. |
ŞÜCEYRA | Ağaçlık. |
ŞÜFA | Önalım. |
ŞÜMUL | İçine alma ; kapsama |
ŞÜRB | İçme. |
ŞÜREKA | Ortaklar, iştirak halindekiler. |
ŞÜYU | Hissedarlık |
1 Ağustos 2013 Perşembe
Hukuk Sözlüğü Ş-HARFİ
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder